Diesle na Rajdzie DAKAR • Spark BMW X5, Dakar 2003

Hej! Właśnie na arabskich pustyniach rozgrywa się 45. edycja Rajdu DAKAR. Z tej okazji chciałbym przedstawić Wam kolejną miniaturkę z tego wyjątkowego rajdu i wrócić do jego 25. edycji. Na liście startowej wśród wielu samochodów znalazło się napędzane silnikiem diesla BMW X5 francuskiej załogi De Mevius / Guehennec. Co ciekawe, auta z takim silnikiem nie są niczym nowym w pustynnym rajdzie i spisują się naprawdę nieźle.

Debiut zespołu X-raid

Zespół X-raid został powołany we wrześniu 2002 roku i już niecałe pół roku później, przygotowane przez nich samochody brały udział w Dakarze, radząc naprawdę nieźle. Niemiecki zespół od początku związany był z koncernem BMW, wybierając model X5 z podwójnie doładowanym silnikiem diesla o pojemności trzech litrów. Później przerzucili się na Mini, które również należy do BMW.

Silniki diesla na Dakarze

Nie tylko X-raid zdecydował się na testy z dieslem. Tego samego roku do startu zgłosił się też Volkswagen z modelem Tarek. Na przestrzeni lat silniki zasilane olejem napędowym pojawiały się kilkukrotnie, jednak dopiero parę lat po występie X5 zaczęły osiągać prawdziwe sukcesy. W 2009 VW Tuareg przetarł szlaki, zwyciężając, a jego tropem podążyły pozostałe zespoły, m.in. również przygotowane przez X-raid Mini All4Racing, które już opisywałem na stronie.

Wybór diesla nie powinien dziwić. Chyba każdy słyszał o nieśmiertelności diesli siedzących w mercedesowskich beczkach, czy kultowego 1.9 TDi. Diesle świetnie radzą sobie z temperaturami i są wytrzymałe, a do tego generują spory moment obrotowy, przydatny w trudnych pustynnych warunkach. No i oczywiście spalanie! Diesle, nawet te wyczynowe spalają dużo mniej od standardowych benzyniaków, a to pozwala albo jechać dłużej bez tankowania, albo wyposażyć się w mniejsze i lżejsze baki.

Wypadek załogi BMW X5

Debiut zespołu wyglądał obiecująco. De Mevius wraz z pilotem jechał w ścisłej czołówce, zajmując 3. miejsce w generalce po 11. etapie, a drugi samochód zamykał pierwszą dziesiątkę. Niestety niespodziwane zderzenie ze skałą zniszczyło nadzieje na świetny wynik. Podczas 12. etapu rajdu na odcinku Siwa — Siwa, podążając za innym pojazdem, de Mevius zdecydował się na zmianę trasy, na której znalazł się kamień. Francuz tłumaczył późniek, że nie dało się zauważyć go w trudnych warunkach oświetleniowych. Jasne barwy piasku utrudniały dostrzeżenie kamienia, co w połączeniu z oślepiającym światłem słońca i odbijającym się od piasku blaskiem, stworzyło warunki, w których trudno było dostrzec przeszkody na drodze.

Ten pechowy wypadek spowodował poważne uszkodzenia pojazdu, w tym zniszczenie układu kierowniczego oraz skręcenie podwozia. Sven Quandt, szef zespołu, ocenił, że szkody były na tyle poważne, że naprawa na miejscu nie była możliwa. De Mevius, który do tego momentu był wysoko w klasyfikacji generalnej, musiał wycofać się z rajdu. Druga załoga X5 dojechała na 9. miejscu, dowożąc wynik w TOP10 dla debiutującego teamu.

Trasa i wyniki Rajdu Dakar

25. edycja Rajdu Dakar zaczęła się pierwszego stycznia 2003 roku w Marsylii, prowadziła przez 8552 km na terenach Francji, Hiszpanii, Tunezji, Libii i Egiptu i zakończyła się w egipskiej miejscowości Szarm el-Szejk 19 stycznia.

Ta edycja Dakaru została absolutnie zdominowana przez Mitsubishi w kategorii samochodów. Rajd wygrał Hiroshi Masuoka z pilotującym mu Andreasem Schultzem w Mitsubishi Pajero, a za nimi ustawiły się 3 kolejne załogi w Pajero: Fontenay / Picard, Peterhansel / Cottret i Sousa / Magne. Czołową piątkę dopełnili de Villiers / Maimon z Nissana. Tuż za nimi uplasowali się Henrard / Willis w Volkswagenie (też diesel), a siódme miejsce zajął jadący Nissanem Mistrz Świata WRC z 1981 roku Ari Vatanen, z pilotującą mu Tiną Thörner. Kolejna była Jutta Kleinschmidt z pilotującą mu Fabrizią Pons w VW. Dziewiąte miejsce przypadło drugiej załodze X-raidu, Alphand / Stevenson w BMW X5, a czołową dziesiątkę uzupełnili Monterde / Tornabell z Mitsubishi.

Metalowe BMW X5 od Spark — recenzja modelu

Myślę, że już nagłówkiem przykułem waszą uwagę. Przecież... Jak to? Metalowy Spark? Ano tak to, wychodzi na to, że japońskiemu producentowi zdarzyło się stworzyć modele odlane z metalu. Na początku byłem naprawdę mocno zdziwiony, ale rzeczywiście, model jest bardzo ciężki i zimny w dotyku. Sama bryła jest odwzorowana fantastycznie i pokryta niezłym lakierem. Niestety jednak jest to chyba najgorzej złożony Spark, jaki przeszedł mi przez ręce. Kupiłem go za 15 euro i myślę, że dokładnie wiem dlaczego kosztował tylko tyle. Niestety ma bardzo niedbale nałożone kalki, które w wielu miejscach są krzywe i nie układają się prawidłowo. Ponadto model był prawdopodobnie źle przechowywany przez sklep, gdyż na podstawce widać uszkodzenia od wilgoci...

Z przodu auta widać reflektory, które wyglądałby świetnie, gdyby nie to, że klosze są jakby porysowane? Nie wiem, jak to nazwać, ale zobaczycie to na zdjęciach. Co więcej, chromowana ramka na charakterystycznym grillu w kształcie nerek również jest krzywa. Nawet te duże granatowe pasy na masce są przyklejone krzywo... Pochwalić trzeba natomiast wloty powietrza i uchwyty holownicze, to wygląda świetnie. Od boku zdecydowanie na pochwalę zasługuje podwozie — koła są niezłe, widać za nimi elementy zawieszenia i oczywiście dyndające chlapacze. Niestety tu również widać niespasowanie kalek, w szczególności tych srebrnych. Ładnie prezentuje się natomiast kalka z wlotem powietrza na tylnym słupku. No i klamki są okej.

Z tyłu najbardziej uwagę przykuwa niestety strasznie krzywa rejestracja, którą osadzono pomiędzy świetnymi reflektorami i większą ilością krzywych kalek. Poniżej również znajdziemy uchwyty holownicze. Dużo dzieje się na dachu, mamy kilka różnego rodzaju wlotów powietrza i to prezentuje się świetnie.

Spark BMW X5 — podsumowanie

Podsumowując już, model kupiłem głównie ze względu na to, że wydawał się świetną okazją. Pomimo kiepskiego montażu i uszkodzonej podstawki, model ustawiony na półce wygląda świetnie i jeśli ktoś będzie miał okazję taki kupić, polecam, ale najpierw dokładnie go obejrzyjcie. Swoją drogą, na ten moment w kolekcji mam już 9 modeli z Dakaru, a 10. model (i to naprawdę wyjątkowy!) jest w drodze. Mam więc szczerą nadzieję, że wpisy o pustynnych autach przypadną Wam do gustu! Dziękuję gorąco za uwagę i zapraszam do obejrzenia poniższej galerii zdjęć oraz podzielenia się opinią! P.S. w następnym wpisie Kubica!

Galeria zdjęć modelu